Wij vinden het heerlijk om te struinen, want wie weet vinden we tussen al die spullen wel een heuse ‘schat’.
Ziels gelukkig ben ik met een tas vol oude bakvormpjes voor 1 euro en een ‘zilveren’ lijst zonder glas, waar ik zeker een leuke bestemming voor ga vinden.
Het is al donker als we bijna thuis zijn. Ik ben een beetje weg gedoezeld. Doe even mijn ogen open als lief moet remmen voor vier overstekende reeën.
Stel dat het laatste ree nu net een tikje tegen haar hoofdje krijgt, een snelle dood, ze valt. We rijden er net niet overheen….. en stel dat je dan stopt, achteruit rijdt, het ree achter in de bus legt.
Mogelijk dat je dan een goede vriend belt en dat die vriend dan de volgende dag komt met zijn gereedschappen. Bedreven als hij is zal hij mooie pakketjes maken met reerug,reeboutjes, koteletjes, medaillons, sugo vlees, soep vlees………een vriezer vol. Hoe lekker zou dat zijn?
Ik schrik wakker, we zijn weer thuis. Die avond maak ik een grote pan erwtensoep voor vrienden die zondag langs komen……….
de lucht is strak blauw, de zon schijnt……..Om 10 uur gaan we op pad. Warme thee, broodjes, koek en mandarijnen in een rugzakje.
We maken een vier uur durende wandeling in de buurt. Een rondje Ciglione, achter Grognardo. Het is werkelijk schitterend. We hebben panoramisch zicht op de besneeuwde toppen van Alpen en de Apennijnen. Af en toe schieten er reeën voor ons langs of zien we nog net de witte achterkantjes van reebokken. We struikelen er bijna over.
Thuis loop ik naar de vriezer……. Was het nu een droom….. of toch.........??.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten