dinsdag 24 januari 2012

Antiek & Lambiek

Wat zou een top drie kunnen zijn voor mannenhobby’s? Ik denk zomaar voetbal, auto’s en vrouwen? Vrouwen vindt mijn lief natuurlijk leuk, maar het is geen hobby, gelukkig. Van auto’s en voetbal gaat zijn hart ook niet sneller kloppen. Grappa stoken en alles wat daar mee te maken heeft kun je toch wel zijn passionele hobby noemen. Zo brachten we vorige week een bezoekje aan een winkeltje met prachtige koperen potten en pannen. Mijn ogen vonden ogenblikkelijk een prachtige risottopan en een sauspannetje. Koper geleidt de warmte optimaal. Zulke pannen…. daar droomt iedere ‘kok’ van. Helaas een andere keer. Vandaag was het lief zijn feestje. Allereerst was daar zijn tafellambiek. Gasten let op. Deze zomer kan het gebeuren dat aan het einde van de table d’hôte Harrie aan tafel il digestivo gaat stoken van de overgebleven wijn. Móet er natuurlijk wel iets over blijven! Verder heeft lief een au bain Maria lambiek aangeschaft. Hierin kun je uiteraard grappa stoken van de druivenschilletjes. Maar je kunt er ook vruchten van het seizoen in stoken. Al met al kostte het wat. Maar altijd nog vele malen goedkoper dan vrouwen, auto’s of een VIP seizoenkaart van AZ. Zo denk ik dan maar weer. We namen een kijkje in het fabriekje, waar vader en zonen aan het werk waren. We kregen te zien hoe een kannetje werd gedreven. Mannen met heel veel liefde voor het vak. Ik vroeg naar het vertinnen van de koperen pannen. Dan moesten we mee komen naar buiten. Aan de overkant naast het kippenhok stond een afdakje met een oude tafel en wat gereedschappen en een gasfles. Met een bepaalde tederheid werd de binnenkant van een pannetje heel vakkundig voorzien van een beschermende tinlaag. Het was een interessant uitstapje. Wat fantastisch dat drie families kunnen leven van zo’n prachtig klein ambachtelijk bedrijfje.
Lief heeft nu een leuke site gemaakt met alles over wijndingen. Kijk op de site:



zondag 1 januari 2012

La notte di Capodanno.

Zesenvijftig oudejaarsavonden….waarvan er vijftig bewust meegemaakt…waarvan de meeste thuis doorgebracht bij de kachel…… In mijn kindertijd was het hoogtepunt van de avond sterretjes aansteken met mijn vriendinnetje van de overkant. Om 24 uur kregen we altijd een augurk omwikkeld met boterhamworst. De symboliek hiervan is me nog steeds niet duidelijk. Zal wel een oude Friese gewoonte zijn geweest. Vorig jaar zaten we bij de Milanese buren aan de zampone en lenticchie (vette gevulde varkenspoot met linzen), symbool voor financiële rijkdom. Het is wat betreft de financiële rijkdom niks geworden het afgelopen jaar. Na een overvloedige maaltijd was er om twaalf uur geen ruimte meer voor de zampone en lenticchie. Gelukkig geven wij meer om een ander soort rijkdom. Rijkdom van vrijheid.  Vrienden kwamen met het idee om oudejaarsavond te vieren op het strand, aan de Middellandse zee. Gisteravond tegen negenen waren we op het strand bij Albissola. De auto’s uitladen was nog een hele klus. Vriend Toin, een echte padvinder had in een zucht  een mooi vuur gemaakt. De warmte was meteen voelbaar.Boven het vuur kwam een ijzeren pot aan een driepoot te hangen.
 Behendig hakte hij groenten en aardappelen, wat stukje wildzwijnen vlees van de jagers uit Serole er bij en al snel snoven we heerlijke geuren op. De glühwein was ook heerlijk. Terwijl we wachtten op het stoofpotje waren er lekkere kaasje en brood en roosterden we in het vuur worstjes. Het was een goed moment om het leven eens door te nemen en  de verwachtingen voor het nieuwe jaar te bespreken. Op de achtergrond de nimmer stoppende golfslag. Nu had geen van ons tijd bij zich. Daar doen we niet aan. Zouden we het in de gaten hebben als het 24 uur wordt? Ja, we dachten van wel toen er een mooi vuurwerk los barste. De beste wensen, oliebollen warmen in het vuur en roze bubbels. We waren te vroeg bleek. Want toen het echt twaalf uur was loeiden alle sirenes van politie, brandweer, ambulances en was er nog meer spectaculair vuurwerk. Wil het geknal in Nederland tot in de volgende ochtend doorgaan, hier was alles vijf over twaalf stil! Vriendin Resie zette nog koffie en had torrone (Italiaanse harde nogat) en lekkere banaan met chocola in folie voor in het vuur in het vuur. Wat zaten we toch heerlijk bij het vuur. Later rolden we  onze slaapzakken uit en probeerden te slapen. De ondergrond was hard. Maar door te visualiseren dat ik op een heerlijke zachte matras lag viel ik toch in slaap. Bij het ochtendgloren hebben we ons kampement weer opgebroken. Thuis hebben we nog een paar uurtjes geslapen. We wensen iedereen een inspirerend Nieuwjaar toe. Ik zal dit jaar nog vaak terug denken aan deze mooie start van 2012, aan de Middellandse zee. Buon Anno!