woensdag 17 oktober 2012

Un giorno semplice

‘Het was een simpele, eenvoudige dag vandaag’,zeg ik tegen lief, ‘maar wat was het een heerlijke dag’. Gewoon een dinsdag. Een dag die begint met een lekker ontbijtje, de zon en een blauwe lucht. We gaan naar de markt. Het is altijd een feest om tussen de Italianen te lopen en het gevoel te hebben één van hen te zijn. Bij een bloemenstalletje koop ik voor twee euro een prachtig boeket met Fijnstraal (herfstastertjes). Dat mijn handen zwart worden van de krant die om mijn boeketje is gewikkeld kan me niet deren. De krant maakt mijn boeket nog mooier. Lief en ik drinken een cappuccino in ons favoriete zaakje, gewoon op een doordeweekse dinsdag. Want dat kan.


Na de lunch thuis, rijden we naar een Italiaanse vriend. Hij maakt biologische wijn en heeft schilletjes voor lief om biologische grappa van te stoken. We drinken un caffé en luisteren naar de muratore die vriend helpt een afrastering te maken om de caprioli uit de enorme moestuin te weren. Deze man met weinig tanden in zijn mond, weet heel veel over de natuur. Hij koopt nooit eten. Hij zoekt alles in de natuur om van te leven. Ook weet hij veel over de medicinale werking van kruiden en planten. Hij vertelt over zijn oude moeder van 94 die in het ziekenhuis ligt vanwege een nieuwe heup. Het is een ramp voor haar daar te liggen, want ze is gewend aan twee liter rode wijn per dag. Dat kan nu even niet! Verhalen over 94 jarigen en twee liter rode wijn per dag, horen wij graag.

Met drie kisten vol schilletjes gaan we naar huis. Nog even een kopje thee bij vrienden die op de route wonen. Onderweg naar huis komen we door een dorp waar een slager zit die fantastisch vlees verkoopt, vlees van Piëmontese koeien. We kopen twee heerlijke biefstukken.

Thuis stookt lief zijn grappaketel op en ik de kachel.

Die avond zitten we te genieten van het heerlijke vlees, aardappeltjes uit de oven en boontjes. We drinken er een goede fles wijn bij en nemen de dag door. Il giorno semplice. Want wat hebben we nou helmaal gedaan vandaag? Niets. Zalig niets.

Heel vaak vragen mensen me: ‘Wat doen jullie nou zo in de winter?’ Dan probeer ik koortsachtig iets te verzinnen. Het lijkt wel of het taboe is om niets te doen. Voortaan kom ik er recht voor uit: ’Ach niet zoveel eigenlijk……. Niets, niets bijzonders’. Ik kan het iedereen aanraden. Het is heerlijk.

zondag 14 oktober 2012

L'Autunno

Het is herfst in Piemonte. Een jaargetijde waarbij ik altijd ambivalente gevoelens heb. Aan de ene kant kan het mistig en somber zijn, daar houd ik dus niet van. Aan de andere kant…..als de zon de mist doet oplossen en alle kleuren en geuren van de herfst tevoorschijn komen….ja dan ben ik helemaal blij.
Met de herfst doet ook altijd de jacht haar intrede. De jagers zijn bij ons in de buurt weer erg actief op zondag en woensdag. Het geschreeuw van een aangeschoten cinghiale (wild zwijn) gaat je door merg en been.
We komen ook steeds 3 kleine reeën tegen. We zien de reetjes steeds in het verlaten wijngaardje van Breglie. Het boertje is deze zomer niet meer bij zijn wijngaard geweest en de bamboe tiert er nu welig. Een mooie schuil[plaats voor de reeën wiens moeder vast met de jagers mee is……..

Herfst in Piemonte is ook  paddenstoelen- en truffeltijd. Vandaag waren lief en ik op het truffelfeest in Bergamasco. Er was de hele dag programma. Wij kozen voor de middag omdat ik benieuwd was naar de truffelhonden demonstatie/wedstrijd. Om 15 uur zaten we paraat. Dat het dan nog een uur duurt kan niemand deren. En dus ons ook niet. Nu zou ik kunnen zeggen dat het de moeite van het wachten waard was. Maar dat is dan ook weer niet zo. Er werden steeds twee bazen met hun hond en twee personen met stopwatch toegelaten in een afgebakend terrein. De honden moesten zo snel mogelijk 3 truffels vinden. Na acht honden zijn er nog weinig truffels meer over. Dat zo’n hond dan in het kruis springt van een stopwatchmeneer vind ik een beetje gênant. Maar de man lachte en riep tegen een bekende: ‘Mijn ballen ruiken naar truffel’. Ik heb het niet gehoord. Ik wil mijn liefde voor truffel niet bederven......
Door het hele stadje was een gezellige markt met streek- en truffelproducten. Er was natuurlijk van alles…..truffelolie, truffelworst, truffelkaas…..heerlijk allemaal. Maar truffelhoning en truffelgrappa gaat mij net iets te ver. Al met al was het een genoeglijke, gemoedelijke zondag. Een zondag zoals zondag moet zijn in de herfst, in Piemonte.