dinsdag 19 april 2011

Zeg wat je denkt, doe wat je droomt!

Drie jaar geleden zat hij bij ons aan tafel. Hij had een droom! Een droom om nog eens zijn eigen giro d’Italia te fietsen. Nu horen we iedere zomer veel gasten vertellen over hun ultieme droom. En zeg nu zelf wat is er heerlijker en veiliger dan dromen? Wij wilden wel ons steentje bijdragen aan de droom van deze man, Jan van Kessel uit Tilburg. We gaven hem een voucher met het motto ‘Zeg wat je denkt en doe wat je droomt’, goed voor een overnachting, vol pension. Dat dit gebaar zoveel impact zou hebben konden we niet bevroeden. In Maart kregen we een mail in het Italiaans van Giovanni. Het duurde heel even, maar het kwartje viel al gauw. Jan van Kessel ging zijn droom waar maken! Ondertussen had hij zich de Italiaanse taal machtig gemaakt. Heel goed!
En zo gebeurde het dat, afgelopen zondagmiddag, Jan, met een vol bepakte fiets, de voucher kwam verzilveren. Hij was vergeten de voucher mee te nemen, dat dan wel. Maar daar deden wij niet moeilijk over. Hij was gestart in Verona, had al de nodige belevenissen achter de rug. En ja als je een boek wilt schrijven, dan moet je toch regelmatig de tijd nemen om je belevenissen toe te vertrouwen aan het papier. Dus plakte Jan er nog een dagje en een nachtje aan vast. Helemaal niet zo’n gek idee om even rust te nemen. Bovendien een extra dagje Casa Vecchia was zeker geen straf. Het werd een productieve dag. ’s Avonds las Jan de eerste bladzijden van zijn boek voor. En ik moet zeggen dat hij een humoristische verteltrant heeft.  We werden deelgenoot gemaakt van zijn belevenissen en zielenroerselen.
Jan van Kessel maakt een begin met zijn boek op Casa Vecchia
Drie maanden fietsen, drie maanden zonder agenda, afspraken en verplichtingen. De enige afspraakjes zijn die met zijn vrouw Ardy. Zij zal, net als de eerste week, ook de laatste week met hem mee fietsen. Op SiciliĆ« zullen ze ook twee weken samen fietsen.  En dat is maar goed ook. Want deze man is nog nooit langer dan twee dagen alleen geweest. Het was heel bijzonder om zo’n bijzondere gast hier te hebben. Het was dan ook met gemengde gevoelens toen we hem uitzwaaiden vanmorgen. Aan de ene kant lonkte het avontuur. Wat voor leuke mensen en Italiaanse toestanden zal hij tegen komen op zijn giro? Aan de ander kant is het ook afzien met 26 kilo bagage op je fiets, de eenzaamheid tijdens het fietsen……. Drie maanden heeft hij zich zelf gegeven om een afstand af te leggen van 4000 km.  In dit geweldige land……dat moet lukken. Wat is er mooier, dan het waar maken van een droom? Hoe klein of groot dan ook.