dinsdag 3 april 2012

La Primavera


Het lijkt wel of het ieder jaar eerder lente wordt. Ook in Nederland.
Toen we daar een paar wekegeleden waren was het al zulk lekker weer. Eenmaal thuis in ItaliĆ« leek het wel zomer, Dagen achtereen was rond de 27 graden. 

 De fruitbomen stonden uitbundig in bloei, overal wilde viooltjes, wilde primulaatjes, longkruid, wilde blauwe druifjes. Maar ook funghi. Ons bos werd zomaar druk bezocht. Toen er voor de zesde maal een mannetje door het bos struinde heb ik hem opgewacht. Wat groeide er in ons bos dat iedereen zo graag wilde hebben. Morieljes!!! De voorjaarspaddenstoel. Het mannetje had een halve zak vol. Erg weinig vond hij. Ik vertelde dat er al 5 anderen hem waren voor geweest. Purtropo (helaas). Hij vertelde dat hij een heleboel jaren geleden in ons bos heel veel had gevonden. Bij verkoop aan de Frutta & Verdura in Acqui Terme leverde hem dat 480 euro op. ik heb een aantekening gemaakt in de tuinagenda. Volgend jaar ga ik als eerste zoeken. Ik weet nu precies waar ik moet zijn!!

Datzelfde bos heeft afgelopen zaterdag een metamorfose ondergaan. Paolo zal al 3 jaar komen helpen om het bos uit te dunnen. Zaterdag de laatste dag, dat er gezaagd mocht worden, was het zover. Je mag van november tot april bomen omzagen. Je moet dat dan wel melden bij de Forestale. Mama van Paolo zou dat doen, maar was het vergeten. Als we daar maar geen gedoe mee krijgen!

Ik heb haar tegen lunchtijd opgehaald. Wat ik al verwachtte gebeurde. Ze nam de leiding bij het zagen op zich. Na de lunch zag ik lief aan zijn tukje denken. Maar niets daarvan, Paolo ging weer vrolijk verder. Ron hielp ook mee. Hij is twee maanden bij ons om aan zijn boek te werken. Hij vond het lekker om wat lichamelijke arbeid te verrichten. Wat een hout. Alles werd keurig gesorteerd op dikte. Sommige takken verdwenen in de hakselaar, andere takken op een bescheiden vuur. Het gevolg van de zaagklus is dat we volgend winter een hele poos kunnen stoken van het omgezaagde bomen. Het bos is nu ruim en licht, zodat de er weer licht bij de bomen kan komen. Waardoor gezonde bomen beter kunnen groeien. Ik denk dat ik nog wel weken bezig zal zijn met het harken en verbranden van takken. Maar dat is heerlijk werk.

We hebben de afgelopen dagen nog een torenhoog probleem gehad. Vanmiddag kwam dat tot een goed eind. Van vrienden kregen we een betonnen wijnvat. Met een heftruck werd dat ding achter in onze bus gezet. We kwamen het pad bijna niet omhoog en naar huis ging het in slakkengangetje. Zo’n vat weegt honderden kilo’s. Lief heeft het idee opgevat om van zo’n vat een pizzaoven te maken. Ik zie het al helemaal voor me hoe dat zou moeten worden……… Eenmaal thuis bedachten we dat wij natuurlijk geen heftruck hebben. Je kunt niet alles hebben. Dat we met het ding in de auto niet meer konden auto rijden was wel duidelijk. Gelukkig kunnen we in geval van problemen dan Ron er weer even bij halen. Dikke steigerplanken werden als een soort glijbaan neer gelegd, het gevaarte werd met een touw aangetrokken en het viel op de planken en gleed naar beneden. Ik weet niet of ik het me verbeeldde maar de auto kwam met de voorwielen heel even van de grond. En nu ligt het vat op zijn zij in het gras. Hoe het nu op de goede plek komt? Gaan we weer drie dagen over nadenken. Hoe het uiteindelijk een werkende pizzaoven gaat worden???? Daar komt zeker een vervolg blog op. Voorlopig gaan we het doen met de pizza’s van Pro Loco…….