San Guido

We sloegen een pizza avond bij vrienden af op vrijdag. We wilden het rustig aan doen met het oog op de volgende dag. Een warme dag van poetsen, nieuwe gasten ontvangen en koken. Toen belde vriend Elio of we het gospeloptreden in het dorp niet wilden vergeten.. o ja dat was waar ook. ‘Na afloop voor jullie en de gasten eten in Pro Loco’. Ja dat is zo lief…dan zeg je geen nee. Het gospelconcert was geweldig. Wat een enthousiaste meiden. Na afloop zou het doorgaans bedtijd zijn geweest voor ons. Nu schoven we met onze gasten om 23 uur aan, samen de gospelgroep voor een complete maaltijd. Het was erg lekker en gezellig  allemaal. Pas 01uur lagen we in bed.  En dan te bedenken dat de toch wel zeventig plus crew nog alles moest opruimen.

Mogelijk hebben zij ook nog eens uitgebreid met elkaar gegeten…..  Meestal genieten we na een drukke zaterdag zondag wel een beetje van een welverdiende rust. Deze zondag dus niet, want het was San Guido in Acqui Terme. San Guido, geboren in 1004 in Melazzo, een dorpje vlakbij Acqui Terme, was bisschop en patroonheilige van de stad en stichtte een kerk, wat nu de kathedraal van Acqui is.  Na de mis liepen we met onze confraternita mee in de processie. Een enorme ‘optocht’ met voorop zusters, dan de confraternite met de vaandels. Lief was uitverkoren het vaandel van Grognardo te dragen. Een warme klus. Daarachter de confraternite met de kruisen. Er waren enorme, bijna niet te tillen kruisen bij. Prachtig versierd. Dan kwam de glazen kist met het beeld van San Guido met opgeplakte haartjes.

Een hoog Sneeuwwitje gehalte, maar dan anders. De stoet werd besloten met de burgemeesters uit de omliggende gemeenten en de bisschop en andere heilige personen. Ergens in het midden liep het muziekkorps. Langs de kant van de weg allemaal mensen. Vooral de ouderen toonden hevige ontroering. Ik zag zelfs een vrouw haar tranen weg vegen. Na afloop was er een hapje en een drankje op een eeuwen oude binnenplaats van de kerkgebouwen. Het was weer erg bijzonder om dit mee te mogen maken.